πως ξεκινησε η σκεψη..

"Είναι τόσο δύσκολη η αλήθεια σ’ αυτή τη ζωή. Η αλήθεια πο-
νάει. Γι’ αυτό και μας την κρύβουν.Για το καλό μας.
Για να μη στενοχωρηθούμε.
Γιατί έτσι τους συμφέρει.
Οι γονείς, oι συγγενείς, οι φίλοι, οι γνωστοί, οι εργοδότες, οι
πολιτικοί, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας, η ίδια η κοινωνία, ο
καθένας έχει τον δικό του λόγο να κρύψει μια αλήθεια. Και τότε
νιώθουμε συντετριμμένοι. Νιώθουμε πως μας κορόιδεψαν. Νιώ-
θουμε θυμό, οργή, θλίψη, απογοήτευση…
Μέχρι που έρχεται και η δική μας σειρά να πούμε ψέματα.
Αθώα ή όχι, δεν έχει σημασία. Κι αναρωτιόμαστε μήπως τελικά η
μόνη αλήθεια της ζωής μας είναι πως δεν υπάρχει απόλυτη αλή-
θεια, όπως τόνισε ο Νίκος Καζαντζάκης, ή μήπως η αλήθεια εί-
ναι ζήτημα άποψης, όπως είπε ο Στρατής Μυριβήλης.
Δύσκολο θέμα η αλήθεια.Πονάει. Καίει ολόκληρη… Ζεματάει. Μπορούν να γραφτούν βι-
βλία για χάρη της και να μην καταλήξουν σε κανένα συμπέρασμα. Μήπως γιατί η αλήθεια είναι τελικά ζήτημα προσωπικό;
Πληγώνει όμως η απουσία της, στιγματίζει ζωές…
Το ξέρω, το έχω ζήσει, το έχω βιώσει.Γράφοντας για την αλήθεια, δε σας το κρύβω… δάκρυσα αρ-
κετές φορές.
Πίστευα πως ο δρόμος θα ήταν σύντομος, αλλά δεν ήταν.
Γιατί ποτέ ο δρόμος της αλήθειας δεν είναι σύντομος."

                                                                                                                 Ρενα Ρωσση-Ζαϊρη